„Zastanawiam się, co byście o mnie pomyśleli, gdybym powiedział, że zrobiłem coś naprawdę strasznego...” – tak zaczynają się wyznania Thomasa Quicka – najokrutniejszego seryjnego mordercy w szwedzkiej historii.
W 1992 roku przebywający w klinice psychiatrycznej Thomas Quick oświadcza, że dwanaście lat wcześniej zamordował nastoletniego chłopca. Na przestrzeni kolejnych dziewięciu lat Quick przyznaje się do ponad trzydziestu nierozwiązanych zbrodni – morderstw, okaleczeń, gwałtów, a nawet kanibalizmu.
Jego sprawa przyciąga zainteresowanie mediów. Hannes Råstam, dociekliwy dziennikarz śledczy, studiuje protokoły przesłuchań, czyta wyroki sądu, ogląda wizje lokalne. Ma też dostęp do wielu wcześniej nieznanych dokumentów – kart pacjenta prowadzonych w szpitalu w Säter, zapisków policjantów i niepublikowanych raportów śledczych. W trakcie lektury narastają w nim wątpliwości.
Wiosną 2008 roku Råstam składa Quickowi pierwszą wizytę. Odpowiedź na jego pytania okazuje się znacznie bardziej przerażająca niż sam seryjny morderca...
„Jest to książka, która opowiada, jak doszło do tego, że szwedzka policja, prokuratorzy, adwokaci i sędziowie – przy łaskawym wsparciu lekarzy, psychiatrów, psychologów, tak zwanych ekspertów od pamięci, wielu dziennikarzy i przedstawicieli świata kultury – zrobili z psychicznie chorego człowieka «najstraszniejszego seryjnego mordercę w historii kryminalistyki»”.
Ze wstępu Leifa GW Persson
„Jedno z najdokładniej przygotowanych i udokumentowanych śledztw dziennikarskich w historii”.
„Dagbladet”